9/12/2019

Trylogia mgły Carloz Rúiz Zafón

Hej, witajcie
Od razu przejdźmy do rzeczy.
Carloz Rúiz Zafón to hiszpański pisarz.
Dzisiaj chciałabym wam opowiedzieć o mniej znanej jego serii, a mianowicie o "Trylogii mgły". Na tę serię składają się trzy książki: "Książę mgły", "Pałac północy", "Światła września".



Fabuły tych książek nie są ze sobą powiązane, lecz wszystkie są w przerażającym i niepokojącym klimacie. W tym wpisie krótko opowiem wam o każdej z nich.


"Książę mgły" opowiada historię rodziny Carverów, Maca, Alicji, Iriny i ich rodziców, którzy przeprowadzają się małej rybackiej osady. Ich nowy dom niegdyś należał do rodziny Fleishmanów, których dziesięcioletni syn utonął w morzu. Od pierwszych chwil w domu dzieją się dziwne rzeczy. Pewnej nocy Max widzi w ogrodzie poruszające się posągi cyrkowców. Dzieci poznają Rolanda i jego dziecka, który opowiada im historię Księcia Mgły. Dzieci same odkrywają tajemnice ich nowego domu i miasta. Same muszą poradzić sobie z czającym się złem i uratować miasto.


"Pałac północy" to historia Bena wychowanka sierocińca w Kalkucie, który w dniu szesnastych urodzin wraz z przyjaciółmi musi opuścić sierociniec. W ostatnim dniu w sierocińcu poznają Sheerę i zabierają ją do Pałacu północy na zebranie tajnego stowarzyszenia które założyli. Przyjaciele dowiadują się o tragicznej historii rodziny Sheerę, przyjaciele postanawiają jej pomóc. Zagłębiają się w najmroczniejsze zakamarki Kalkuty i odkrywają przerażające wydarzenia które miały miejsce lata temu. Żeby przetrwać muszą rozwiązać makabryczne łamigłówki i połączyć przerażające fakty.


"Światła września", historia Simone Sauvalle, córki Irenę i syna Doriana, którzy wprowadzają się do posiadłości Cravenmoore, której właścicielem jest producent zabawek Lazarus Kann. Irene poznaje chłopak Ismaela z którym wypływa do latarni morskiej w której przed laty umarła młoda kobieta. Tam znajdują pamiętnik Almy Maltisse. I wtedy zaczynają działać się niepokojące rzeczy. Umiera jedna ze służących, a w posiadłości występują coraz bardziej przerażające zjawiska. Każdego bohatera spotyka coś niepokojącego, każdy z nich odkrywa mroczne tajemnice wioski i posiadłości.

Książka napisane są w niecodzienny sposób. Każda część trzyma w napięciu od początku do samego końca. Jednakże mimo tego, że książki są bardzo dobre, mi osobiście ciężko było je czytać przez język i sposób pisania autora.
Moja ogólna ocena tej serii to 5,5/10

1 komentarz:

  1. Uwielbiam Zafona za klimat i magię w jego powieściach. Czytałam jak na razie tylko cykl Cmentarz Zapomnianych Książek, kurde, świetna lektura<3 Cudny blog, czekam na kolejne posty

    OdpowiedzUsuń